{highslide type="img" url="lambis/dd/drimiskos/drimiskos01.jpg" captionText="Δρύμισκος" display=none} 
{/highslide}
Η Δρύμισκος είναι ένα από τα έξι παραλιακά Τοπικά Διαμερίσματα του Δήμου Λάμπης και συνορεύει Βόρεια με τα Τ.Δ.Μουρνές και Ακτούντων, Νότια με το Λιβυκό Πέλαγος, Ανατολικά με τα Τ.Δ. Κεραμέ και Αρδάκτου και Δυτικά με τις εκτάσεις της Ιεράς Μονής Πρέβελη.
Η περιοχή είναι ημιορεινή, το κλίμα είναι εύκρατο-ξηρό με δυνατούς βόρειους ανέμους, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Βρίσκεται σε υψόμετρο 440 μέτρων και απέχει από το Ρέθυμνο περί τα 45 χιλιόμετρα. Η σύνδεσή του με το Ρέθυμνο γίνεται με την επαρχιακή οδό του Δήμου μέχρι τον οικισμό Κισσού Κάμπος (35 χιλ.) και στη συνέχεια με ασφαλτοστρωμένο δρόμο δεξιά, μήκους10 χιλ., που οδηγεί στη Δρύμισκο και συνεχίζει μέχρι τα Κεραμέ . Επίσης από τη Β.Δ. άκρη του χωριού υπάρχει αγροτικός δρόμος που φθάνει μέχρι τον παλαιό οικισμό Κατσογρίδω της αγροτικής περιοχής Μετόχι, που έχει δυο κατευθύνσεις : η μία προς Πρέβελη, που ενώνει τα χωριά της Μέσα Γυαλιάς, και η άλλη προς το Δρυμισκιανό Αμμούδι, στο οποίο τελευταία αναπτύσσονται τουριστικές μονάδες.
Το σύνολο των εκτάσεων που ανήκουν στο Τ.Δ. Δρυμίσκου φθάνει στα 6,6 χιλ. στρέμματα. Από αυτά καλλιεργούμενα είναι τα 2 χιλ. Οι βοσκότοποι είναι περίπου 4,5 χιλιάδες στρέμματα. Από αυτούς τα 2,2 χιλ. δημοτικοί και 2,3 χιλ. ιδιωτικοί. Επίσης οι εκτάσεις που καλύπτονται από νερό ανέρχονται περίπου σε 100 στρέμματα. Τα δε κτίρια και οι δρόμοι του καταλαμβάνουν έκταση περίπου 100 στρέμματα.( Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Δήμου Λάμπης ,Μάιος 2006).
Το κύριο προϊόν που παράγεται είναι το λάδι, από τσουνολιά κυρίως, η οποία έχει την ευλογία να φορτώνεται σχεδόν κάθε χρόνο καρπό. Η συγκομιδή του ελαιοκάρπου παλαιότερα ήταν μια δύσκολη υπόθεση. Ο κάθε παραγωγός ανάλογα με τη «βεντέμα» που είχε, εύρισκε και έκλεινε το προσωπικό που χρειάζονταν, «τις μαζόκτρες», που απασχολούσε γι’ αυτό το σκοπό. Παλαιότερα, επίσης, υπήρχε αξιοσημείωτη παραγωγή χαρουπιών, ψυχανθών και οσπρίων, καθώς και εξαιρετικής ποιότητας θυμαρίσιου μελιού. Επίσης στο παρελθόν οι κάτοικοι του χωριού ασχολήθηκαν με την αμπελοκαλλιέργεια καθώς και με τη σηροτροφία. Η παραγωγή εσπεριδοειδών ήταν πολύ περιορισμένη, η δε παραγωγή των δημητριακών και κηπευτικών προϊόντων εξυπηρετούσε τις ανάγκες αυτοκατανάλωσης, που πολλές φορές μπορούσε να τις καλύπτει. Παρόμοια ήταν και η κτηνοτροφική παραγωγή σε γάλα και κρέας, όπως και η παραγωγή πουλερικών. Ιδιαίτερης δε ζήτησης είναι οι πετρογυριστοί χοχλιοί , τα κάθε είδους χορταρικά προϊόντα, και το σταμνόχορτο (κοιν.δίκταμος) από τις απόκρημνες κορφές του «Βουκολέ».
Σήμερα οι κάτοικοι της Δρυμίσκου είναι μόλις 56, σύμφωνα με την απογραφή του 2001.Όμως η ζωή τους έμελλε να δοκιμαστεί παράξενα στις 21 Αυγούστου 2008 από πρωτοφανή πυρκαγιά που έκαψε τα πάντα στο πέρασμά της. Ήταν αυτόπτες μάρτυρες της βιβλικής καταστροφής που έπαθαν οι περιουσίες τους, οι οποίες καταστράφηκαν παντελώς, των σπιτιών τους να περιτριγυρίζονται από την πύρινη λαίλαπα της φωτιάς και να καίγονται οι αυλές τους, η δε ζωή τους να τεθεί σε άμεσο κίνδυνο. Έτσι από εδώ και πέρα είναι πλέον φανερό, ότι προκύπτουν νέα δεδομένα για να επιβιώσουν μετά από τη σκληρή αυτή δοκιμασία.