Το Κάτω Μιξόρρουμα, ένας παμπάλαιος οικισμός που πριν από 40-50 χρόνια έσφυζε από τη ζωή και κίνηση και ήταν γνωστό στην ευρύτερη περιοχή και ακόμη πιο πέρα για την καλαθοπλεκτική του, τους αλευρόμυλους, λαδόμυλους και ρασοφάμπρικες του, που κινούνταν με νερό, σήμερα είναι μάλλον ακατοίκητο αφού μόνο το καλοκαίρι κατοικείται από λίγους ξένους και Έλληνες που έχουν αγοράσει παλαιά σπίτια και τα έχουν ανακαινίσει.

Σαν παραδοσιακός οικισμός εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τον τρόπο κατασκευής του – δεν έχει εσωτερικούς δρόμους (σοκάκια) παρά μόνο περιφερειακό δρόμο και τα σπίτια του είναι συνεχόμενα το ένα μετά το άλλο. Βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το Πάνω Μιξόρρουμα, σε λιγότερα από 300 μ..

Περιβάλλεται από μια καταπληκτική σε ομορφιά και χάρη κοιλάδα που τη διαρρέει το ποτάμι με άφθονο νερό και το καλοκαίρι, κατάφυτη από χλοερούς πλατάνους και μια ποικιλία διάφορων άλλων μικρών και μεγάλων φυτών σε τρόπο που οργιάζει κυριολεκτικά το πράσινο σε όλες του τις αποχρώσεις και οι μελωδικές φωνές των αναρίθμητων πουλιών δημιουργούν μια φανταστική παραδείσια ατμόσφαιρα που αξίζει πράγματι να απολαύσει κανείς με όλες του τις αισθήσεις.